6 stycznia skupiamy się na Mędrcach ze Wschodu, ale Kościół święty
do tajemnicy objawiania się Jezusa światu włącza także wydarzenia
chrztu Jezusa oraz cudu w Kanie Galilejskiej. Trwając więc dziś w
Tajemnicy Objawienia dowiedzmy się czegoś więcej o odwiedzinach
Mędrców. Jedyną bazą jest dla nas Ewangelia wg św. Mateusza, bo
tylko w niej znajdziemy fragment o nich.
Pokłon Mędrców symbolizuje pokłon świata pogan, wszystkich ludzi,
którzy klękają przed Bogiem. To jedno z najstarszych Świąt w
Kościele (pierwsza Uroczystość po niedzieli). 6 stycznia
uświadamiamy sobie, że zbawienie jest dla KAŻDEGO CZŁOWIEKA.
Pierwsze ślady Uroczystości Objawienia Pańskiego znajdujemy w
Kościele Wschodnim już w III wieku. Tego dnia Kościół grecki
obchodził Święto Bożego Narodzenia, ale w treści znacznie
poszerzonej: jako uroczystość Epifanii, czyli zjawienia się Boga na
ziemi w Tajemnicy Wcielenia. Na Zachodzie uroczystość Objawienia
Pańskiego datuje się od końca IV wieku (oddzielnie od Bożego
Narodzenia).
W Ewangelii Mędrcy są dokładnie nazwani „Magami”. Ze słowem tym dość
często spotykamy się w Starym Testamencie. Oznaczano tym wyrażeniem
astrologów. Starożytni Grecy przez Magów rozumieli szczep irański,
czy uczniów Zaratustry (perskiego proroka).
Święty Mateusz krainę Magów nazywa ogólnym mianem Wschód. Za czasów
Chrystusa przez Wschód rozumiano cały obszar na wschód od rzeki
Jordanu - a więc Arabię, Babilonię, Persję. Legenda, że jeden z
Magów pochodził z murzyńskiej Afryki, wywodzi się zapewne z
proroctwa Psalmu 71: „Królowie Szeby i Saby złożą daninę. I oddadzą
Mu pokłon wszyscy królowie”. Przez królestwo Szeby rozumiano
Abisynię (dawna nazwa Etiopii). Na podstawie tego tekstu powstała
także tradycja, że Magowie byli Królami. Tak ich też powszechnie
przedstawia ikonografia.
Święty Mateusz nie podaje liczby Mędrców. Malowidła w katakumbach
rzymskich z wieku II i III pokazują ich dwóch, czterech lub sześciu.
U Syryjczyków i Ormian występuje ich nawet dwunastu. Przeważa jednak
w tradycji Kościoła stanowczo liczba trzy ze względu na opis, że
złożyli trzy dary.
Kiedy Mędrcy przybyli do Syna Bożego? Z całą pewnością po
ofiarowaniu Go w świątyni. Według relacji Ewangelisty, że Herod
kazał wymordować dzieci do dwóch lat, wynika, iż Magowie przybyli do
Betlejem, kiedy Chrystus miał co najmniej kilka miesięcy, a może
nawet ponad rok.
Mędrcy nie zastali Jezusa w stajni. Święty Mateusz pisze wyraźnie,
że gwiazda stanęła nad „domem” (Mt 2, 11). Było w nim jednak bardzo
ubogo. A jednak Mędrcy „upadli przed Nim na twarz i oddali Mu
pokłon”. Padano na twarz w owych czasach tylko przed władcami albo w
świątyni przed bóstwami.
opr.